bir çok kez öldüm

pesimis ep 6'da yer alan efsane bir sagopa kajmer şarkısı. ilk çıktığı zamanlar dinle dinle doymuyordum. buyurun; - bir çok kez öldüğümü biliyorum, kenarından köşesinden hayata tutunduğumu, güneşimin günlerce tutulduğunu, güzel günlerin kısa hikayeler anlatan misafirler olduğunu, sonra yok olduğunu. onlar gidince yok olduğumu, kendimden yoksunluğumu, insanın yoksunluğunu, kötü günün kenarda pusu kurduğunu, akbabanın sessizliğini bilip duymak kurdun uluduğunu. bir çok kez öldüğümü biliyorum, ruhum üzerimdeyken öldürüldüğümü, gözüm açık bakarken dünyaya körlüğümü, katillerimi bizzat gözümle gördüğümü cinayetin örtüldüğünü, biliyorum aslında her bir şeyin gerçek yüzünü. insanların yüzsüzlüğünü, her şeye rağmen bendeki güçsüzlüğümü, eksik kelimeli sözlüğümü, karanlığımın güneşime karşı üstünlüğünü... bir çok kez öldüm, yeniden hayata döndüm. biten filmi başına sardım kendimi orda gördüm. izledim oyun bozanla oyuna dalmış saf ölümlüyü. söküp atmak istedim içinden üzüntüyü. ama nerde... boşa gider her hamlem, sonu olmayan ahlem, bir dönüş yok madem, hayal sarsın beni!... bir çok kez öldüğümü biliyorum, bilenlerin bilmemezlikten geldiği zamanlarda. elimi sıkıca tutanların bıraktığı anlarda, doğrularımı yalanlamaya çalıştıklarında, çatıştıklarında. böyle gaddarca davrandıklarında bedbahtça kıvranırım iftiranın kollarında. düşüncelerim turlar yalnızlık koridorlarında. bir yalnızı ancak bir yalnızlık öldürebilir etrafında. bir çok kez öldüğümü biliyorum, bilirken bilmemezlikten gelmek zorunda olduğum vakitlerde. içimden geleni içimde hapsettiğim seferlerde, zincire vurduğum haklı hislerimi gördüğümde. yalnızlığın kendini gösterdiği yalnızlığımda, ruhu yıkan depremlerin ansızlığında, harabede gördüğüm benin cansızlığında, ölmeyen hırsın yıldıran arsızlığında. bir çok kez öldüm, yeniden hayata döndüm. biten filmi başına sardım kendimi orada gördüm. izledim oyun bozanla oyuna dalmış saf ölümlüyü. söküp atmak istedim içinden üzüntüyü. ama nerede... boşa gider her hamlem, sonu olmayan ahlem, bir dönüş yok madem, hayal sarsın beni!...

"bir çok kez öldüğümü biliyorum!"

ya ölmemişsindir sen kalp krizidir o ölsen yerinde duramazsın

beat cokzel

izledim oyun bozanla oyuna dalmış saf ölümlüyü. efsane bir söz.

sagonun son güzel şarkılarından birisi.gerçekten bu adam türkçe rap adına saygı duyulacak iş yapıyor sevmesen bile sago rapin olgun zürafası.

bu şarkının beati çok ayrı ya. birçok kez öldüm --- spoiler --- bir çok kez öldüğümü biliyorum ruhum üzerimdeyken öldürüldüğümü gözüm açık bakarken dünyaya körlüğümü katillerimi bizzat gözümle gördüğümü cinayetin örtüldüğünü biliyorum aslında her bir şeyin gerçek yüzünü insanların yüzsüzlüğünü, her şeye rağmen bendeki güçsüzlüğümü eksik kelimeli sözlüğümü, karanlığımın güneşime karşı üstünlüğünü. --- spoiler ---

bir çok kez öldüğümü biliyorum, bilirken bilmemezlikten gelmek zorunda olduğum vakitlerde. içimden geleni içimde hapsettiğim seferlerde, zincire vurduğum haklı hislerimi gördüğümde. yalnızlığın kendini gösterdiği yalnızlığımda, ruhu yıkan depremlerin ansızlığında, harabede gördüğüm benin cansızlığında, ölmeyen hırsın yıldıran arsızlığında.

Bir çok kez öldüm, yeniden hayata döndüm. Biten bir filmi başına sardım kendimi orada gördüm. İzledim oyun bozanla oyuna dalmış son ölümlüyü Söküp atmak istedim içimden üzüntüyü. Ama nerde? Boşa gider her hamlem, sonu olmayan ahlem. Bir dönüş yok madem, hayal sarsın beni! Sözlerine sahip aşmış bir sagopa kajmer eseri.

"hayal sarsın beni!" çünkü hayallere ihtiyacımız var. bu hayat o kadar rezil bir şey ki hayal kurmadan hayatta kalamayız. hayaller bize bu kötü hayatın daha iyi olabileceği ihtimalini aralar, inandırır, çalışmaya ve direnmeye teşvik eder, yaşamak için motivasyon sağlar. her şey bir hayalle başlar, her hayal bir ilk niyettir. hayal sarsın bizi... . t: 2017 edit versiyonu muhteşem olan sago ninnisi. bu adam çok uzun zaman evvel doğmuş olsaydı muhtemelen tarihe bir akımın en iyi şairi olarak geçecekti... kalemi neşter gibi kullanmak nasıl bir yetidir? zaten sıdkımız sıyrılmış, sen bir de bize içimizi açarak tercüman oluyorsun. çok büyüksün ya. "bir yalnızı ancak bir yalnızlık öldürebilir etrafında" --- spoiler --- birçok kez öldüğümü biliyorum; kenarından köşesinden hayata tutunduğumu, güneşimin günlerce tutulduğunu, güzel günlerin kısa hikayeler anlatan misafirler olduğunu, sonra yok olduğunu. onlar gidince yok olduğumu, kendimden yoksunluğumu, insanın yoksunluğunu, kötü günün kenarda pusu kurduğunu, akbabanın sessizliğini bilip, duymak kurdun uluduğunu. birçok kez öldüğümü biliyorum; ruhum üzerimdeyken öldürüldüğümü, gözüm açık bakarken dünyaya körlüğümü, katillerimi bizzat gözümle gördüğümü, cinayetin örtüldüğünü. biliyorum aslında her bir şeyin gerçek yüzünü; insanların yüzsüzlüğünü, her şeye rağmen bendeki güçsüzlüğümü, eksik kelimeli sözlüğümü, karanlığımın güneşime karşı üstünlüğünü. . birçok kez öldüm, yeniden hayata döndüm. biten filmi başına sardım, kendimi orda gördüm. izledim oyunbozanla oyuna dalmış saf ölümlüyü... söküp atmak istedim içinden üzüntüyü. ama nerde? boşa gider her hamlem, sonu olmayan ahlem. bir dönüş yok madem, hayal sarsın beni... . birçok kez öldüğümü biliyorum; bilenlerin bilmemezlikten geldiği zamanlarda... elimi sıkıca tutanların bıraktığı anlarda, doğrularımı yalanlamaya çalıştıklarında, çatıştıklarında. böyle gaddarca davrandıklarında, bedbahtça kıvranırım iftiranın kollarında, düşüncelerim turlar yalnızlık koridorlarında, bir yalnızı ancak bir yalnızlık öldürebilir etrafında. birçok kez öldüğümü biliyorum; bilirken bilmemezlikten gelmek zorunda olduğum vakitlerde, içimden geleni içimde hapsettiğim seferlerde, zincire vurduğum haklı hislerimi gördüğümde, yalnızlığın kendini gösterdiği yalnızlığımda, ruhu yıkan depremlerin ansızlığında, harabede gördüğüm benin cansızlığında, ölmeyen hırsın yıldıran arsızlığında. . birçok kez öldüm, yeniden hayata döndüm. biten filmi başına sardım, kendimi orda gördüm. izledim oyunbozanla oyuna dalmış saf ölümlüyü... söküp atmak istedim içinden üzüntüyü. ama nerde? boşa gider her hamlem, sonu olmayan ahlem. bir dönüş yok madem, hayal sarsın beni... --- spoiler ---

Bana göre Sagopanın en melankolik şarkısıdır. Eğer o duyguları yaşıyorsanız derinden etkiler sizi. Benim içim sızlardı dinlerken. Öyle bir şarkıdır. Anlamak için yaşanmışlık gerektirir. Şu an dinlediğimde aynı hissedemedim mesela. YouTube da bir yorum görmüştüm. Allah çoluğumuzu çoçuğumuzu buraya diye düşürmesin diye. Allah çoluğumuza çocuğumuza dinlettirmesin.

bir çok kez öldüm bir çok kez öldüğümü biliyorum ruhum üzerimdeyken öldürüldüğümü gözüm açık bakarken dünyaya körlüğümü katillerimi bizzat gözümle gördüğümü, cinayetin örtüldüğünü biliyorum aslında her bir şeyin gerçek yüzünü insanların yüzsüzlüğünü her şeye rağmen bendeki güçsüzlüğümü eksik kelimeli sözlüğümü karanlığımın güneşime karşı üstünlüğünü

bir çok kez öldüm bir çok kez öldüğümü biliyorum bilenlerin bilmemezlikten geldiği zamanlarda elimi sıkıca tutanların bıraktığı anlarda